monumenta.ch > Cassiodorus > 2 > sectio 27 > sectio 26 > bnf10439.198 r > 38 > sectio 15 > 14 > sectio > sectio 10 > bsbClm6224.182 > 18 > sectio 14 > sectio 6 > sectio > DE MATHEMATICA. > bnf10439.196 r > sectio 20 > bnf9389.44 > V. FLORIANO V̅· S̅· THEODERICUS REX. (a 507/511) > sectio 17 > sectio 12 > 1 > 4 > csg51.8 > 3 > sectio 17 > sectio 11 > csg48.207 > bnf10439.193 v > uwbM.p.th.q.1a.127 > 1 > sectio 24 > Lucas, 1 > bnfGrec107.309 > sectio 2 > sectio > Iudices, 5 > 10 > sectio 8 > sectio 12 > 32 > 21 > sectio 5 > sectio 31 > 41 > Ecclesiastes, 16 > uwbM.p.th.q.1a.128 > sectio 13 > sectio 6 > sectio 12 > 8 > 31 > csg51.135 > 1
>>> Cassiodorus, Historia Eccl., 5, II. Quid Athanasius in satisfactione suae fugae retulerit.

Cassiodorus, 5, CAPUT PRIMUM. Quod defuncto Constante rursus Ariani Constantium adversus Athanasium excitaverint.

1 Brevi siquidem tempore praetereunte, defuncto Occidentis imperatore Constante, Constantium fautores Arii compulerunt, Athanasii ad eum memoriam revocantes quasi ipse fuisset qui ei fratrem fecerit inimicum, ita ut pene disruptis naturae vinculis usque ad bella descenderent. His incitantibus Constantius motus, non solum expelli, sed etiam perimi sacratissimum Athanasium imperavit.
2 Et mittens quemdam Sebastianum ducem cum maxima militari manu, velut erroreum iussit interimi. Quomodo autem et ille cum exercitu venerit, et iste diffugerit, ipse qui passus et mirabiliter liberatus est melius enarrabit; nam in satisfactione suae fugae sic ait. [THEODORETUS, lib. II, cap. 13, p. 87.]
Cassiodorus HOME

bav823.153 bav824.115 bnf1603.75

© 2006 - 2024 Monumenta Informatik